|
Nimbostratus jest to chmura mająca początek w piętrze dolnym i rozprzestrzeniająca się do piętra średniego, a często również i do górnego. Typowa wysokość podstawy wynosi 0,1-3 km, rozciągłość pionowa 1-3 km (4-6 w innych źródłach), długość 10-1000 km. Jej podstawa często występuje w towarzystwie innych chmur zwłaszcza nimbusa lub stratusa. Prędkość prądu pionowego nie jest imponująca i wynosi 10 cm/s
Nimbostratus jest odmianą strtatusa. Jest to rozległa niska jednolita warstwa pozbawiona struktury o znacznej grubości, nawet do kilku kilometrów. Ta duża miąższość powoduje nieprzezroczystość chmury - tarcze ciał niebieskich nie przeświecają, nawet słońce jest całkowicie zasłonięte przez nią. Nadaje jej to też wygląd bardziej ciemnoszary. Podstawa chmury jest bardzo rozmyta w skutek ciągłych opadów.
Pod dolną powierzchnią występują często bezkształtne skupienia niskich postrzępionych, szybko zmieniających swoje kształty chmur (pannus), szczególnie 'ponurych' na tle chmur warstwowych deszczowych. Początkowo składają się one z oddzielnych jednostek, później mogą łączyć się w ciągłą warstwę zasłaniając częściowo lub całkowicie chmurę Nimbostratus. Gdy chmury pannus pokrywają dużą część nieba, należy uważać, aby nie wziąć je za dolną powierzchnię chmury Nimbostratus.
W górnej części budowa tych chmur jest podobna do budowy tych chmur Altostratus. Tu zbudowane są z kropelek często przechłodzonej wody, kryształków lodu oraz z płatków śniegu. W części centralnej składają się z mieszaniny ciekłych i stałych cząsteczek natomiast w okolicach podstawy z dużych kropli wody, deszczu oraz płatki śniegu w okolic. Wyróżnienie specyficznych gatunków i odmian tej chmury jest niemożliwe właśnie przez ten jednolity i rozmyty jej charakter.
Chmury Nimbostratus powstają najczęściej wskutek powolnego wznoszenia się rozległych warstw powietrza do dostatecznie dużych wysokości. Często powstają również jako efekt transformacji innych rodzajów chmur:
a) mogą rozwinąć się wskutek zwiększania się grubości chmur Altostratus, rzadziej chmur Stratocumulus lub Altocumulus
b) niekiedy mogą powstać przez rozpościeranie się chmur Cumulonimbus i bardzo rzadko przez rozpościeranie się dużych chmur Cumulus, gdy te ostatnie dają opad deszczu.
W strefie międzyzwrotnikowej, zwłaszcza w krótkich przerwach między opadami deszczu, można obserwować rozpadanie się chmury Nimbostratus na kilka różnych warstw, które szybko łączą się ponownie.
W przypadku chmur Nimbostratus nie wyróżnia się gatunków.
Chmury Nimbostratus nie posiadają odmian.
Praecipitatio (Ns pra)
Virga (Ns vir)
Pannus (Ns pan)
Cumulus - cugen
Cumulonimbus - cbgen
Altostratus
Cienkie chmury Nimbostratus można pomylić z grubymi chmurami Altostratus. Chmury Nimbostratus posiadają na ogół szarą barwę ciemniejszą niż chmury Altostratus. Z definicji wynika, że chmury Nimbostratus na całej rozciągłości są na tyle nieprzeświecające, że całkowicie zasłaniają Słońce lub Księżyc, podczas gdy chmury Altostratus zasłaniają je tylko wówczas, gdy znajdują się one za najgrubszymi częściami chmury. Jeśli podczas ciemnych nocy istnieje wątpliwość, czy występuje chmura Nimbostratus, czy też Altostratus, to przyjmuje się, że jest to chmura Nimbostratus, jeśli deszcz lub śnieg dochodzą do ziemi.
Altocumulus i Stratocumulus
Chmury Nimbostratus różnią się od grubej warstwy chmur Altocumulus lub Stratocumulus tym, że ani jej człony, ani dolna powierzchnia nie są wyraźnie zarysowane.
Stratus
Chmury Nimbostratus różnią się od grubej warstwy chmur Stratus tym że są gęstymi chmurami dającymi opad w postaci deszczu, śniegu lub ziaren lodowych. Z chmur Stratus może padać tylko mżawka, słupki lodowe lub śnieg ziarnisty.
Cumulonimbus
Gdy obserwator znajduje się pod chmurą posiadającą wygląd chmury Nimbostratus, lecz towarzyszą jej błyskawice, grzmoty lub grad, to chmura ta, zgodnie z umową, powinna być nazwana Cumulonimbusem.
Nimbostratus jest klasyczną chmurą deszczową dającą długotrwałe i obfite opady deszczu, śniegu lub ziaren lodowych. Są one zawsze ciągłe, zazwyczaj, ale niekoniecznie dochodzącą do ziemi.