Położenie | Wygląd | Budowa Fizyczna | Powstawanie | Gatunki | Odmiany | Zjawiska szczególne i chmury towarzyszące | Różnice | Zapowiedź pogody

Położenie

Chmury Cirrus znajdują się na wysokości 7-10 km chmury piętra górnego-należą do najwyższych chmur troposfery.Występują na wysokości 6-12 km, rozciągłość pionowa 0,1-3 km podstawa chmury 7-10 km długość od 10 do 1000(!) km. Wysokość ich podstawy wynosi 7-10 km, rozciągłość pionowa 0,1-3 km, a długość 10-1000 km. Prędkość prądu pionowego jest taka sama jak w innych chmurach z grupy Cirrusów i wynosi 10 cm/s.

Wygląd

Chmury Cirrus – pierzaste, w postaci oddzielnych białych, delikatnych i cienkich włókien lub nitek prawie prostoliniowych nieregularnie zagiętych lub poplątanych w chaotyczny sposób bądź białych czy też wąskich pasm ułożonych równolegle do horyzontu. Mają one niekiedy kształt przecinków zakończonych u góry haczykiem lub niezaokrąglonym kłaczkiem. Występują także w ławicach na tyle gęstych, że wydają się szare, gdy znajdą się w kierunku Słońca. Ten gatunek chmur Cirrus może również lekko przesłaniać Słońce, rozmywać jego zarysy lub nawet zasłaniać je zupełnie. Chmury Cirrus rzadziej ukazują się w kształcie małych zaokrąglonych kłaczków mniej lub bardziej rozrzuconych, często ze smugami opadowymi lub w kształcie małych zaokrąglonych wieżyczek czy też małych baszt, wyrastających ze wspólnej podstawy. Nie wykazują cieni; mają jedwabisty połysk. Dostatecznie wzniesione nad horyzontem są w ciągu całego dnia bielsze niż jakiekolwiek inne chmury znajdujące się w tej samej części nieba. Gdy tarcza słoneczna znajduje się na wysokości horyzontu, chmury Cirrus są białawe, podczas gdy inne chmury znajdują się na niższych poziomach, mogą przejmować barwę żółtą lub pomarańczową. Gdy słońce znika pod horyzontem, chmury Cirrus znajdujące się wysoko na niebie zmieniają barwę z żółtej na różową, następnie na żółtą, pomarańczową, czerwoną i w końcu na szarą. O wschodzie słońca kolejność barw zjawia się w odwrotnym porządku. Barwa chmury Cirrus zmienia się wraz z odległością od horyzontu i tak, te z dala od niego są białe, a te znajdujące się w jego pobliżu są żółtawe lub różowawe. Chmury te mogą powodować zjawisko halo, tj. jasnych lekko zabarwionych pierścieni (kręgów) dookoła tarcz niebieskich ciał świecących (Słońca, Księżyca) o promieniach 22 i 46° albo kombinacji łuków tych kręgów. Zjawiska te powstają wskutek załamania światła w kryształkach lodowych, z których składają się chmury, oraz odbicia światła od ich krawędzi. Jednakże wskutek małych rozmiarów chmur Cirrus, pierścienie halo prawie nigdy nie ukazują się w kształcie pełnych kręgów. Są one najwyższymi chmurami i pod wpływem silnych wiatrów mogą się rozciągnąć.

Budowa fizyczna

Cirrus: włókna zbudowane z kryształków lodu Występują przy najniższych temperaturach i składają się z kryształków lodowych Chmury Cirrus składają się z kryształków lodu.

Powstawanie

Chmury Cirrus powstają często wskutek przekształcenia się virga chmur Cirrocumulus lub Altocumulus albo też górnej części chmur Cumulonimbus. Mogą one również powstać w wyniku przemian zachodzących w chmurach Cirrostratus o nierównomiernej grubości, w której najcieńsze części zanikły wskutek parowania. Chmury Cirrus w kształcie kłaczków o zaokrąglonych wierzchołkach powstają często w powietrzu wolnym od produktów kondensacji pary wodnej.

Gatunki

Cirrus fibratus (Ci fib)
Cirrus uncinus (Ci unc)
Cirrus spissatus (Ci spi)
Cirrus castellanus (Ci cas)
Cirrus floccus (Ci flo)

Odmiany

Cirrus intortus (Ci in)
Cirrus radiatus (Ci ra)
Cirrus vertebratus (Ci ve)
Cirrus duplicatus (Ci du)

Zjawiska szczególne i chmury towarzyszące

Mamma (Ci mam)

Chmury macierzyste

Cirrocumulus - ccgen
Altocumulus - acgen
Cumulonimbus - cbgen

Różnice między chmurami Cirrocumulus i podobnymi chmurami innych rodzajów

Chmury Cirrus w kształcie zaokrąglonych kłaczków, małych zaokrąglonych wieżyczek albo małych baszt wyrastających ze wspólnej podstawy, łatwo jest pomylić z chmurami Cirrocumulus, posiadającymi podobny wygląd. Za podstawę do rozróżnienia tych chmur służy fakt, że kłaczki lub małe wieżyczki chmur Cirrus, w przeciwieństwie do chmur Cirrocumulus, posiadają pozorną szerokość większą niż jeden stopień, jeśli są wzniesione nad horyzont o kąt większy od 30°.

Chmury Cirrus różnią się od chmur Cirrostratus tym, że posiadają nieciągłą budowę. Gdy występują w ławicach czy też pasmach, odróżniają się małą rozciągłością poziomą albo małymi wymiarami ciągłych części. Gdy chmura Cirrus znajduje się w pobliżu horyzontu, wówczas wskutek perspektywy trudno jest niekiedy odróżnić ją od chmur Cirrostratus.

Chmury Cirrus w kształcie zaokrąglonych kłaczków, małych zaokrąglonych wieżyczek albo małych baszt wyrastających ze wspólnej podstawy, odróżniają się od chmur Altocumulus o podobnym wyglądzie tym, że posiadają bardziej włóknisty i jedwabisty wygląd.

Grube ławice chmur Cirrus odróżniają się od ławic chmur Altostratus mniejszą rozciągłością poziomą i bardziej białym wyglądem.

Zapowiedź pogody

Powodują opady, które nie docierają na ziemię. Sygnalizują dużą zmianę pogody. Może towarzyszyć im silny porywisty wiatr. Nie zapowiadają deszczu; Cirrus powoduje opady, które nigdy nie osiągają powierzchni ziemi.

 

 

 

Powrót do góry strony